środa, 22 września 2010

Biblia - najważniejsze przypowieści


1. Upadek pierwszych ludzi

Bóg stworzył świat, w którym panowało dobro. Pierwsi ludzie Adam i Ewa żyli w Edenie (biblijny raj) bez cierpienia i trosk. W  raju rosło drzewo poznania dobra i zła. Bóg zakazał spożywać z niego owoce. Jednak za namową szatana pierwsi ludzie sięgnęli po zakazany owoc. Bóg wygnał ich z Edenu i skazał na grzech pierworodny, na cierpienie, zło i śmierć.

2.Historia Kaina i Abla

Kain i Abel byli synami Adama i Ewy  . Kain był starszym bratem Abla. Kain złożył Bogu w ofierze płody ziemi, Abel zaś zwierzęta. Bóg wybrał ofiarę Abla. Kain z zazdrości zabił brata. Bóg go za to ukarał. Jego ziemia nie narodziła plonów. Musiał tułać się po świecie i został naznaczony znamieniem(kainowe znamię - zw. frazeologiczny)

3. Wieża Babel

Potomkowie Noego postanowili wybudować wieże, która sięgałaby do nieba. Bóg rozgniewał się i "pomieszał im języki", aby nie mogli się porozumieć. Ludzie nie dokończyli swego dzieła, rozproszyli się po ziemi.Bóg ukarał ich za pychę. Opowieść miała tłumaczyć, dlaczego ludzie posługują się różnymi językami. Do biblijnej opowieści nawiązuje związek frazeologiczny "wieża Babel" oznacza to bezład, zamęt, pomieszanie języków

4.Hymn o miłości

Fragment pierwszego listu do Koryntian znajdujący się w NT. To jeden z najpiękniejszych utworów o miłości. Autorem hymnu jest św. Paweł. Autor podkreśla znaczenie  i siłę miłości. Wychwala ją jako najpiękniejsze, największe, najważniejsze z uczuć, do jakich człowiek jest zdolny.

5. O synu marnotrawnym

Młodszy syn wyrusza w świat,  roztrwonił przeznaczony dla niego majątek, ale powrócił do ojca skruszony i żałował swojego postępowania. Ojciec przebaczył mu i cieszył się z jego powrotu. Starszy syn nie mógł tego zrozumieć, gdyż ciężko pracował,  a ojciec nigdy się tak nie radował i w taki sposób nie uczcił jego trudu. Ojciec wyjaśnił, że cieszy się, bo powrócił syn, którego uważał za straconego. Historia może być odczytana jako alegoria miłości Boga do każdego nawróconego grzesznika.

6. O miłosiernym Samarytaninie

 Pobity przez zabójców, człowiek leżał przy drodze, ale nikt nie udzielił mu pomocy. Dopiero Samarytanin opatrzył go i otoczył opieką. Historia dotyczy przekazania miłości bliźniego. Prawdziwym bliskim jest ten, co potrafi bezinteresownie pomóc innemu człowiekowi. Przypowieść mówi o litości, współczuciu,miłosierdziu i miłości. Samarytanin jest wzorem człowieka, który troszczy się o drugą osobę, poświęca się dla niej.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz